Stabilizacija preloma pršljena bez implantata

Stabilizacija preloma pršljena

je hirurška procedura koja se izvodi kako bi se fiksirao i stabilizovao slomljeni pršljen u kičmi. Ova procedura se obično izvodi kada postoji potreba za obnovom normalnog anatomskog položaja pršljena, kao i za smanjenje bola i povećanje stabilnosti kičmenog stuba. Postoji nekoliko različitih metoda za stabilizaciju preloma pršljena, a izbor metode zavisi od ozbiljnosti preloma, lokacije, pacijentovog zdravstvenog stanja i drugih faktora. Evo nekoliko čestih metoda za stabilizaciju preloma pršljena:

1. Vertebroplastika i cifoplastika: Ove metode se koriste za stabilizaciju kompresionih preloma pršljena, koji se obično javljaju kao posledica osteoporoze. Tokom vertebroplastike ili cifoplastike, specijalni cement se ubrizgava u komprimirani pršljen kako bi se povećala njegova čvrstina i stabilnost.
2. Spinalna fuzija: Ovo je hirurška procedura u kojoj se dva ili više pršljenova fuzioniraju zajedno kako bi se eliminisao pokret između njih. To se obično postiže uz pomoć metalnih implantata i transplantata koštane srži.
3. Unutrašnji fiksatori: Ovi uređaji uključuju metalne šrafove, šipke i ploče koje se koriste za fiksiranje i stabilizaciju slomljenih pršljenova. Oni mogu biti postavljeni sa prednje (anteriorne) ili zadnje (posterolateralne) strane kičme, u zavisnosti od tipa preloma i hirurškog pristupa.
4. Eksterna fiksacija: U nekim slučajevima, za privremenu stabilizaciju preloma pršljena može se koristiti eksterna fiksacija. Ovo uključuje postavljanje metalnih šipki ili okvira spolja na telo koje podržavaju kičmu.
5. Laminektomija: Ova procedura uključuje uklanjanje dela krvokotne ploče (laminu) sa pršljena kako bi se oslobodilo pritiska na kičmenu moždinu.

Stabilizacija preloma pršljena je složena procedura koju obavlja ortopedski hirurg ili neurohirurg. Odluka o izboru odgovarajuće metode zavisi od specifičnih okolnosti svakog pacijenta i prirode preloma.