Patohistološki nalaz sa „ex tempore“ analizom

„Ex tempore“ analiza

se često koristi u patohistologiji i predstavlja brzu, privremenu patohistološku analizu uzorka tkiva ili biopsije tokom hirurške procedure. Ova analiza se obično izvodi u bolnici ili laboratoriji za patohistologiju kako bi se što brže došlo do preliminarnih rezultata i omogućilo donošenje hitnih kliničkih odluka tokom hirurške intervencije. Evo kako to obično funkcioniše:

1. Uzimanje uzorka tkiva: Hirurg uzima mali uzorak tkiva tokom operacije, obično biopsijom ili uzimanjem dela tkiva koje se uklanja tokom hirurške procedure.
2. Priprema i analiza: Uzorak se brzo priprema za mikroskopsku analizu. Patohistolozi, specijalisti za tkivo i ćelije, pregledaju uzorak pod mikroskopom kako bi identifikovali prisustvo patoloških promena ili bolesti.
3. Preliminarni rezultati: Nakon brze analize, patohistolog daje preliminarne rezultate. Ovi rezultati su obično dostupni lekaru koji izvodi operaciju i drugim članovima medicinskog tima tokom same hirurške procedure.
4. Kliničke odluke: Na osnovu preliminarnih rezultata „ex tempore“ analize, hirurg i medicinski tim mogu brzo doneti kliničke odluke o daljem toku operacije. Na primer, ako se identifikuje prisustvo karcinoma, hirurg može odlučiti da ukloni više tkiva ili limfnih čvorova radi potpunijeg tretmana.
5. Konačni patohistološki nalaz: Nakon završetka operacije, uzorak tkiva se detaljnije analizira u laboratoriji za patohistologiju kako bi se dobio konačni patohistološki nalaz. Ovaj konačni izveštaj obično je detaljniji i precizniji od preliminarnih rezultata „ex tempore“ analize.

„Ex tempore“ analiza je od suštinskog značaja u hitnim situacijama, kao što su operacije tumora ili ozbiljnih povreda, jer omogućava brzo donošenje odluka koje mogu direktno uticati na tretman pacijenta. Ipak, konačni patohistološki nalaz ostaje referenca za tačnu dijagnozu i dugoročno upravljanje bolešću.