Dijagnostička laparoskopija

Dijagnostička laparoskopija

je medicinski postupak koji se koristi za vizualizaciju i procenu unutrašnjosti trbušne šupljine i male karlice. Ovaj postupak se obavlja uz pomoć laparoskopske opreme, što su male cevčice opremljene kamerama i svetlima koje se umetaju kroz male rezove u trbušnom zidu.

Evo kako obično izgleda postupak dijagnostičke laparoskopije:

1. Priprema pacijenta: Pacijent se priprema za dijagnostičku laparoskopiju kroz preoperativnu procenu, koja uključuje fizički pregled, analize krvi, i druge relevantne testove. Pacijent će obično biti pod opštom anestezijom tokom ovog postupka.
2. Umetanje laparoskopskih instrumenata: Hirurg pravi nekoliko malih rezova (obično manje od jednog centimetra) u trbušnom zidu. Kroz ove rezove, laparoskopske cevčice se umetaju u trbušnu šupljinu.
3. Vizualizacija unutrašnjosti: Laparoskopska kamera se ubacuje kroz jedan od rezova, omogućavajući hirurgu da prati unutrašnjost trbušne šupljine na monitoru. Ovo pruža jasnu sliku organa poput jetre, žučne kese, creva, slezine, reproduktivnih organa i drugih.
4. Procena i dijagnostika: Hirurg pažljivo pregleda organe i tkiva, tražeći znakove patologije, upale, tumora ili drugih problema. U nekim slučajevima, dijagnostička laparoskopija se može pretvoriti u terapijsku laparoskopiju ako se tokom pregleda otkrije nešto što zahteva hiruršku intervenciju.
5. Zatvaranje rezova: Nakon što je dijagnostički pregled završen, laparoskopski instrumenti se povlače, a rezovi se zatvaraju šavovima ili lepkom.

Dijagnostička laparoskopija se često koristi za potvrdu dijagnoze, istraživanje uzroka abdominalnih bolova, procenu stepena upale ili oštećenja organa, pregled reproduktivnih organa kod problema sa plodnošću, i druge dijagnostičke svrhe. Ovaj minimalno invazivni pristup često omogućava brži oporavak u poređenju s otvorenim hirurškim zahvatima.